Konieczność wykorzystania istniejącej tkanki budowlanej to temat, o którym coraz więcej mówi się w kontekście budownictwa zrównoważonego. Wynika to z faktu, że sama produkcja materiałów budowlanych odpowiedzialna jest za zużycie energii i emisję dwutlenku węgla na poziomie nawet kilkunastu procent w skali danego kraju, a zużycie surowców niezbędnych do ich wytworzenia stanowi rocznie 40-50% globalnego wydobycia. Już dość powszechnie wykorzystuje się tłuczeń rozbiórkowy (np. na podbudowy drogowe), cegłę, dachówki, elementy drewniane – szczególnie, gdy do czynienia mamy z obiektami podlegającymi przebudowie, rozbudowie czy odbudowie. W tym zakresie certyfikacja ZIELONY DOM promuje realizację inwestycji w oparciu o rewitalizację i rozbudowę istniejących zabudowań oraz wykorzystanie materiałów pochodzących z recyklingu. Dodatkowo, wspierając proces decyzyjny zaleca m.in. opracowanie środowiskowej oceny budynku (LCA – Life Cycle Assessment), która polega na ocenie efektów, jakie dany budynek wywiera na środowisko w całym cyklu życia – od wydobycia surowców i wytworzenia materiałów budowlanych, poprzez ich transport, wbudowanie, użytkowanie, rozbiórkę. Analizując wariantowe rozwiązania, inwestor – przy wsparciu zespołu projektowego – może świadomie wybrać najkorzystniejsze pod względem środowiskowym rozwiązania. − arch. Anna Pawłowska, Project & CSR Manager, audytor certyfikacji ZIELONY DOM